Antwoord aan Mikey

(19 januari 2011)

Lieve Mikey,

Malle hond ben je ook, hè?
Natuurlijk zie ik je niet als pispaaltje, je bent er gewoon één. Maar je wel een heel lief pispaaltje. Je weet dat ik je geen pijn zal doen, want bij al mijn meppen gebruik ik geen nageltjes. En ik mep dan wel op je kop, maar nooit in je oogjes.

Met Grytsje heb ik inmiddels een goede band en die word elke dag nog beter. Zoals je gezien hebt, hebben we vanmorgen weer heerlijk gespeeld. Heerlijk achter elkaar aangerend, een beetje naar elkaar geblazen en wat naar elkaar gemept. Zolang wij dat doen, zal jij geen last van me hebben. Maar stoor ons daar niet bij, want van schrik krijg je dan meppen. Niet alleen van mij, maar ook van Grytsje.

Ik heb heerlijk zitten lachen om jouw negen punten in je open brief. Ik ben een kat met humor en ik hou van geintjes uithalen. Dat zal je vast wel gemerkt hebben.

Maar die sprong vanuit de vensterbank op jou was niet de bedoeling. Ik was op weg naar de schoot van dev en keek niet goed waar ik sprong. Ik bied niet mijn excuses aan, want het was eigenlijk best wel leuk. Misschien doe ik het nog wel eens. Bereid je dus maar voor.
De schoot van dev is niet groot genoeg voor ons drieën. En tja, als Grytsje en ik er al op zijn, heb jij pech. Natuurlijk heb je ook pech als jij er al wel ligt, we zijn handig genoeg, of moet ik zeggen: potig genoeg, om je weg te krijgen. En jij, sukkel, gaat ook nog. Een beetje hond zou gewoon blijven liggen en zich niet weg laten jagen.
Wat jouw eten betreft, ik lust het niet eens. Dus is het ook niet zo gek dat ik het weg sla als het voor mijn poten komt. Oké, soms moet ik er een paar stapjes voor doen voor het voor mijn pootjes ligt, maar daar moet je niet op letten. Ik vind het leuk om te kijken hoe jij eet. Niet dat het zo verschillend is als met ons katten, alleen smak jij wat meer.

Grytsje is al een oude dame, ze is al 10 jaar, en daar heb ik toch wel ontzag voor. Ook omdat ze mij de baas is, als ik eerlijk moet zijn. Dus haar wil is wet. Zij duld niet dat een ander op bed komt als zij er op is en dat respecteer ik, na verschillende keren van bed gemept te zijn. Als ik er dan een keer op kan, omdat Grytsje nog beneden is, wil ik je ook graag laten zien dat ik op bed ben. Dat jij dan denk dat ik jou plaag, is niet mijn schuld. Zoals je zelf al schreef: ik geef je heel lief koppies. En als je goed luistert, hoor je me ook nog snorren.
En je mag in je (katten)mand blijven liggen, ik zou er niet eens in willen liggen. Ik loop liever wat rond.

Dat wat jij blaffen noemt, schrikt nog geen muis van. Het lijkt wel keffen van een verkouden kalkoen. Dat is geen geluid, man. Dat is gewoon lachwekkend. Kan jij ook niks aan doen. Is dat keffen van je zo veranderd sinds dat je balletjes eraf zijn gehaald? Of was het daarvoor ook al niet om aan te horen?

Ik weet dat je hier langer woont dan ik, maar dat wil niet zeggen dat jij meer rechten hebt. De wet van de sterkste geldt hier en ik win het met gemak van je. Maar je bent wel een lieve hond en ben hartstikke gek op je. Ik zou je niet willen missen.