Wat ik niet wil vertellen . . .

Ik zou nu een heel verhaal kunnen gaan opkalken wat ik in mijn afwezigheid heb gedaan.
Maar dat doe ik niet.

Ik ga hier niet vertellen dat ik een goede kennis heb geholpen met wat klusjes in een huis van zijn vriendin, dat medio half januari verhuurd gaat worden aan, naar waarschijnlijkheid, expats.
Ik ga dus niet vertellen dat ik een zolder voorzien heb van stopcontacten en verlichting.
En ik ga niet vertellen dat ik een paar raampjes heb afgetimmerd.
En ik ga al helemaal niet vertellen dat ik op de buitendeuren extra sloten heb gezet.
Ik wil de inbrekers niet op ideeën gaan brengen.
Het gaat een ander niets aan dat we uren hebben zitten kletsen over toekomstige werkzaamheden waar ik eventueel raadgevingen over kan geven en/of ga meehelpen.
En ik ga al helemaal niet vertellen dat ik bij een vriendin ben blijven slapen in de dagen dat ik afwezig was.

Wat ik wel vertel is dat ik donderdagavond weer voor even thuis was. Samen met de vriendin waar ik de afgelopen dagen, of eigenlijk zijn het de nachten, heb geslapen.

Wat ik dan weer niet ga vertellen is dat we vrijdagmorgen bijtijds weer op pad waren. Op pad naar een andere vriendin die komende maandag 50 jaar word.
Ik verklap niet dat zij dat afgelopen zaterdag gevierd heeft.
Het is helemaal ten boze als ik ga vertellen dat ik mee heb mogen helpen met de voorbereidingen. Zoals een toog maken die voor de buitendeur staat. Een toog die met haar favoriete kleur -roze- Kerstslingers is versierd.
Wat ik wel kan vertellen, maar niet doe, is dat ik ongeveer 50 ballonnen in trosjes van drie ballonnen heb staan knopen.

Ik zou graag over het feest willen vertellen, want het was een zeer geslaagd feest, maar in verband met de privacy van de feestgangers kan ik daar niet verder over uitwijden.
Ik ga niet vertellen dat de -bijna- jarige jobbin het een geslaagd feest vond.

En ik ga zeker niet vertellen hoe ik geslapen heb.
Ik ga echt niet vertellen dat ik daar midden in een huiskamer op een luchtbed heb liggen slapen.
Ik vertel niet dat ik uit twee verschillende, doch op elkaar lijkende, luchtbedden kon kiezen.
En het is echt niet belangrijk om te weten dat beide luchtbedden wat last hadden van “op-verkeerd-zittende” luchtgaten.
Het is niet interessant om te weten dat ik het ene luchtbed, waar ik de eerste nacht op sliep, om de drie kwartier moest voorzien worden van lucht, en de andere om het anderhalf uur.


Wat ik wel wil vertellen is dat beide luchtbedden voorzien waren van een motortje om de luchtbedden vol te pompen met lucht. Ik was daar maar wat blij mee !!
Wat ik ook kan, en wil, vertellen is dat als ik het motortje aanzette, om midden in de nacht wat extra lucht in het luchtbed te pompen, de verlichting in de Kerstboom ook aan ging.

Al met al een heerlijk weekje waar ik volop van genoten heb. Maar ik ben blij dat ik vannacht weer mijn eigen matras onder mijn toges heb.