Ik zal mij even voorstellen. Ik ben Skreewert, een katertje van net een jaar oud. Ze noemen me Skreewert, omdat ik een volume heb van een operazanger die niet goed bij stem is.
Ik ben geboren in Lelystad en had daar een heleboel familie. Het was altijd gezellig en er was altijd wel wat te doen.
Mijn broer wilde graag baas spelen toen wij volwassen werden. De andere katers in de familie pikten dat niet en gaven hem dan op zijn donder. Dus hij viel ze al snel niet meer lastig. Maar hij wilde toch graag baasje spelen en dat wilde hij dan over mij doen. Even liet ik hem zijn gang gaan en had ik dat maar niet gedaan. Het werd elke dag erger en erger, en al snel kreeg ik niet meer de kans om met de familie te eten of te drinken. Soms was het zelfs zo erg, dan lag ik lekker op een rustig plekje te slapen, kwam hij er aangerend en begon zonder reden op mij te meppen.
Omdat ik niet meer voldoende kon eten en drinken, voelde ik al snel dat mijn krachten afnamen en zo werd ik een nog makkelijkere prooi voor mijn broer.
Soms werd ik wel een beetje verwend door de mensen. Dan werd ik gehaald en mocht ik op tafel lekkere dingen eten. En de mensen waakten dan dat mijn broer niet bij mij kon komen.
Gisteren kwam er een man met een hond, Mikey genaamd. Ze komen wel eens vaker langs en dan krijg ik altijd wat aandacht van de man. En die hond is heel lief. Ik mag hem wel, al is het een hond.
De man haalde me weer eens van boven en zette me op tafel. Hij zorgde ervoor dat ik wat brokjes en water kreeg. Eindelijk kon ik weer even wat eten, mijn maagje knorde al weer behoorlijk.
Opeens pakte de man mij op en wilde me in een doosje zetten. Ik worstelde, maar ik verloor en snel werd het doosje dicht gedaan. Ik zag nog een klein lichtpuntje en begon met mijn voorpootjes het gaatje groter te krabbelen en al snel kon mijn koppie er door naar buiten. Maar ze hielden me tegen, ik mocht er niet meer uit.
Ik vond het heel erg eng en wilde eruit. Al snel wist ik het doosje onbruikbaar te maken en lieten ze me weer op tafel lopen.
Even later kwam de man met een raar groot ding aanzetten. Ik werd erin gezet en ik merkte al snel dat ik hier onmogelijk uit kon komen. Met stemverheffing liet ik weten dat ik het er niet mee eens was, maar het maakte geen indruk. Ik voelde hoe dat ding werd opgepakt en naar beneden werd gedragen. Ik werd in een brok ijzer met ronde schijven eronder gezet en nadat de man was ingestapt, begon er iets vreselijks te brullen.
Ik liet mijn operastem weer horen, maar het maakte nog steeds geen indruk. De man zei lieve woordjes tegen mij en Mikey keek me heel lief aan. Door de spleten aan de zijkant van dat ding zag ik hem op een stoel zitten.
Dat brok ijzer met die ronde schijven begon te bewegen. Ik vond het maar niks en liet dat horen ook. De man bleef maar lieve woordjes zeggen en Mikey bleef maar lief naar me kijken. Ik kon zien dat hij medelijden met me had, maar dat rare ding niet open kon maken voor me. Dat kan alleen die man, maar die neemt maar geen aanstalte om dat ding open te maken.
Na wat heen en weer geschud, werd het geluid van dat brok ijzer met die ronde schijven wat gelijkmatiger. Ik zag dat Mikey ging liggen en zijn oogjes dichtdeed.
‘Zou het dan toch niet zo eng zijn?’ dacht ik.
Ik ben ook maar gaan liggen en stopte met mijn aria. Maar goed ook, want mijn keeltje begon al wat zeer te doen van mijn concert.
Het eentonige geluid zorgde ervoor dat ik moe werd en voelde hoe mijn oogjes dicht begonnen te vallen. Ik wilde dat niet en sperde ze steeds weer wijd open, maar ik kon er niks aan doen, ze bleven maar dichtvallen.
Opeens stopte dat brok ijzer met die ronde schijven en werd ik er weer uitgetild. We gingen een huis binnen en het ding waar ik in opgesloten zat, werd op de grond gezet. De man ging erbij op de grond zitten en het deurtje werd opengedaan.
Toen het niet kon, wilde ik er aldoor maar uit, maar nu het kan, vind ik het toch maar heel eng. Heel voorzichtig keek ik om het hoekje van dat ding en zag Mikey in zijn mandje zitten. En . . . OEPS . . . er is ook nog een hele witte poes hier!!
Even tegen haar blazen.
Ze blaast terug ¿?¿
Maar verder doet ze niets, ze maakt niet eens aanstalte om op te staan. Wat een rare poes.
De man stond op en pakte mij op. Hij liet mij zien waar mijn wc was en daarna zetten hij mij op een soort tafel waar 2 bakken op stonden. Er was 1 bak gevuld met water, dus kon ik eindelijk mijn dorst lessen. De andere bak was gevuld met eten. Ik heb nog nooit zoveel eten bij elkaar gezien. Snel begon ik met eten.
’Wat zijn deze lekker, zeg’
Ik kon bijna niet meer stoppen met eten, maar mijn maagje raakte zo vol, ik moest wel stoppen.
Na het eten ben ik opzoek gegaan naar een veilig plekje, want al had ik mijn broer nog niet gezien, hij zal mij straks vast wel weer willen meppen. En anders misschien wel die rare witte poes.
Soms hoorde ik de man mijn naam roepen en ging ik eens kijken wat hij wilde. Het enige wat hij deed was mij een paar kriebels op mijn kop geven en wat lieve woordjes zeggen. Daarna mocht ik weer gaan van hem.
Maar 1 keer pakte hij me wel op en werd ik op een tafel gezet. Daar stond een bakje met heel zacht voer erin en het rook heel erg lekker. Ik proefde wat en het was heel erg lekker. Al snel zat ik te schransen. Ik wil nog even mijn excuses aan de man maken, want ik maakte heel veel geluid bij het eten. Ik zat maar te grommen. Niet uit kwaadheid, maar het was zo erg lekker. Daarna liet de man mij zelf weer bepalen wat ik wilde doen.
Ik kon natuurlijk weer naar mijn veilige plekje gaan, maar mijn nieuwsgierigheid is eigenlijk wel groter. Dus begon ik heel voorzichtig de ruimte te ontdekken. Overal rook ik de geur van die man, Mikey en van de witte poes. En er was niemand die achter mij aankwam. De man niet, Mikey niet en die poes ook niet. Ze keek wel, maar dan blies ik even tegen haar. En elke keer blies ze weer terug naar me, maar verder deed ze niets!!
Later op de avond gingen ze alle drie naar boven en nadat ik er zeker van was dat ze niet meer naar beneden kwamen, ben ik maar gaan slapen.
Het bevalt me hier wel, ik denk dat ik hier maar blijf.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten