Bezinning 2

Het begon ruim een maand geleden (zie: Bezinning). Op dat moment nam ik het besluit om Kerst thuis te vieren. En dan nog wel alleen ook. Ik wist nog niet waarom en kon me ook geen reden bedenken. Het werd voor mij nog vreemder dat ik voor mezelf een 3 gangenmenu bedacht. Ik snapte er helemaal niets van. Waarom wil ik dit?

Vrijdagavond belde mijn broer vanuit Frankrijk. We spreken elkaar niet vaak, maar wel lang. Ondanks dat hij eigenlijk aan het werk was, zijn vrouw had even de bardienst overgenomen van mijn broer, hebben we bijna 4 uur aan de telefoon gehangen.

Hij vroeg aan mij hoe het ging en of ik nog plannen met de Kerst had. Ik deed dus mijn uitzonderlijke verhaal en hij begon te lachen.

Ik begreep er niets van.

“Hoelang waren M en jij bij elkaar? En hoelang zijn jullie nu uit elkaar?” vroeg mijn broer.
Na een snelle rekensom wist ik wat hij bedoelde.

Er word wel eens gezegd, ik weet niet of er onderzoeken naar zijn gedaan, dat iemand ongeveer de helft van de tijd van een relatieduur nodig heeft om geheel los te weken van de ex-partner. Dit geldt voornamelijk voor degene die verlaten is door de ander.

Als ik zo in mijn omgeving kijk, klopt dat aardig.
Ik ken mensen die na een relatie van 10 jaar, ongeveer 5 jaar nodig hadden om zich ‘bevrijd’ te voelen en dan ook weer een serieuze relatie aan konden gaan. Niet dat ze in die tussenliggende tijd celibaat leefden, scharreltjes waren er wel, maar het werd nooit wat serieus.
Nu ben ik altijd al wat apart geweest, dat zijn de woorden van mijn moeder, en ik had dus ook een jaartje langer nodig. Na een relatie van bijna 20 jaar, had ik 11 jaar nodig om mij ‘bevrijd’ te voelen.

Ik voel me al maanden anders dan dat ik anders was. Er was een soort opluchting, maar ik wist niet wat het was en waarom dat was. Er is in de afgelopen maanden niets veranderd, maar ik kijk er opeens veel makkelijker en luchtiger tegen aan.

Plezier heb ik altijd wel gehad, maar nu werd het plezier steeds groter. Ik kon zomaar staan te grijnzen om niets, gewoon omdat ik een goed gevoel had opeens.

Nu ik tot de conclusie ben gekomen dat ik ‘bevrijd’ ben van M, word het tijd om mijn leven anders te gaan leven. Niet dat er drastische veranderingen zullen zijn, maar ga me wat meer bezig houden met de toekomst. Het hoe en wat, weet ik nog lang niet. Dat kan best nog wel een hele tijd duren voor ik dat weet, als ik het ooit al te weten kom.

Ik ben niet zo’n levensplanner, ik neem het leven wel zoals het komt. Ik sta altijd open voor nieuwe en leuke dingen in het leven.

De Kerst is een tijd van bezinning, maar 2012 word een heel nieuw jaar voor mij !!