donderdag 1 december 2011

De Volgende Dag.

(30-12-2010)

Ik werd heel vreemd wakker vanmorgen. De hele nacht heb ik door kunnen slapen, geen vervelende broer die steeds gaat meppen.
De man, Mikey en de witte poes komen weer naar beneden. En op de man na, had niemand aandacht voor mij.
De man had weer allemaal lieve woordjes voor mij en gaf me een paar kriebels op mijn koppie.
Mikey had het heel druk, die liep maar rondjes achter zijn staart aan. De witte poes ging even ontbijten en daarna naar de huiskamer. Mikey en de man gingen ook naar de huiskamer.
Ik niet, ik blijf wel veilig hier zitten.
Maar ja . . . ik ben ook nieuwsgierig en al snel kon ik me niet meer bedwingen en ging ook de huiskamer toe. Heel voorzichtig liep ik naar binnen. De man begroette mij, maar Mikey en de witte poes, hadden niet eens aandacht voor me. Alsof ik er niet was!!
Ik blies eens, maar er kwam geen enkele reactie.

Op mijn gemak ben ik de huiskamer eens gaan onderzoeken. Mikey lag heerlijk op een kussen te slapen. Waar de witte poes was, kon ik niet zien. Maar toen ik in de vensterbank sprong, zag ik dat de witte poes in dat harde reisding lag te slapen. Ik kroop wat dichterbij, want vond dit toch wel heel vreemd. Ik wilde er graag uit, maar die witte poes gaat er vrijwillig in liggen.
Opeens tilde de witte poes haar kop op en ik blies eens tegen haar.
Ze keek me eens aan, gaapte toen en legde haar kopje weer neer.
Nou ja, dan maar verder op onderzoek uit.

O ja, gisteren was ergens ene grote bak met eten. Zou die er nog zijn?
Ik liep er snel heen en de bak stond er nog. Ik heb heerlijk uitgebreid zitten ontbijten en daarna even naar mijn wc geweest.
Nu kan het onderzoek van de huiskamer weer voortgezet worden.
De man, Mikey en de witte poes hielden me in de gaten, maar ik  doe net of ik er niks van merk en ga gewoon door met mijn onderzoek.
Op de eettafel staat dat bakje nog. Het bakje waar ik gisteren dat heerlijke zachte vlees uit kreeg. ik snuffel nog even aan het bakje en weet nu zeker dat het geen droom was. Hier heeft echt dat vlees in gezeten. Ik kijk de man eens aan en zie dat hij naar mij kijkt. Ik schraap even mijn keel en laat een geluid horen. Met dat geluid geef ik aan dat ik nu wel weer van dat zachte vlees wil. De man begint te lachen en zegt lieve woordjes, maar hij staat niet op om mij wat van dat heerlijke zachte vlees te geven.

Van het onderzoeken word ik wel erg moe. Waar zal ik ongestoord kunnen slapen?
Ik klim bij de man op schoot, maar hij zit niet echt stil. Niet dat hij steeds opstaat en ik van zijn benen af moet, maar zijn benen houd hij ook niet helemaal stil. Dan maar op dat heerlijke kussen onder het bureau. Ik weet zeker dat Mikey er ook vaak ligt, want zijn geur is overduidelijk aanwezig. En ik vind Mikey lief, dus zal dit wel een goed en veilig plekje zijn.
Lekker opgerold kan ik een mijn tukje beginnen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten