Het is zover !!

Nu ik tien jaar vrijgezel ben, op wat scharreltjes na, word het tijd om mijn leven eens om te gooien. Vrijgezel zijn is leuk en het bevalt me ook prima. Maar zal ik het blijven? Niemand die dat weet, ook ik niet. Of moet ik typen: Zelfs ik niet.
Maar één ding is zeker, ik moet mijn leven eens omgooien.

Dit is het eerste jaar dat ik met Kerst thuis ben!
Niet dat ik andere jaren mijn huis ontvluchte, ik kreeg gewoon veel uitnodigingen om ergens kerst te komen vieren. Soms zelfs zoveel dat ik vijf Kerstdagen vierde. Altijd heel gezellig, want ik neem natuurlijk alleen maar uitnodigingen aan waar het gezellig is.
De laatste paar jaar deed ik het al wat rustiger aan en was het maximale Kerstdagen al terug gebracht naar drie.

Dit jaar is het weer geheel anders.
Elk jaar is het wel een keer met de familie. Helaas kan mijn broer daar zelden bij zijn. Hij woont in Frankrijk, maar heeft zelf een café/brasserie, dus die zit zelf met eters waarschijnlijk. Maar de gezelligheid met de rest van de familie is er niet minder om.
Dit jaar is er gekozen voor een brunchachtig gebeuren. Het is bij mijn zuster en haar beide dochters zijn zwanger. Daardoor kan het niet al te laat worden, gezien de ongemakken die een zwangerschap mee kan brengen.
Verder heb ik alle uitnodigingen afgeslagen met de woorden: Ik vier het dit jaar eens thuis.
Het houd wel in dat ik dit jaar zelf voor mijn avondeten moet gaan zorgen. Geen enkel probleem, want koken kan ik wel en wil er ook wel iets speciaals van maken. Maar zover denk ik nog niet.
Er zijn eerst nog wat belangrijkere dingen te bedenken.

Op dit moment is het belangrijkste dat ik op pad moet gaan om Kerstspullen te kopen. Buiten een paar slingers, wat lampjes en zware Kerstballen (zie foto’s) na, heb ik niks.
De Kerstlampjes en slingers heb ik ooit eens gekocht om die in een groot cognacglas te stoppen om zo een beetje Kerstsfeer te creëren. Samen met de zware Kerstballen zag het er erg leuk uit. Niet dat ik er lang van heb kunnen genieten, want mijn vorige poes -ik zal binnenkort haar verhaal hier ook eens plaatsen- vond het niet zo nodig dat ik Kerstsfeer in huis bracht en heeft de cognacglas van tafel afgeschoven. Met alle scherven van dien.
Ik was blij dat ik zware kerstballen had, want daarvan was er niet één gesneuveld, maar van het cognacglas was niets meer over.

En vandaag is het zover.
Ik ga straks op pad voor een klein kunstkerstboompje. Een boompje van ongeveer een halve meter hoog. Slingers en lampjes heb ik dus al, maar moet ook nog kleine ballen hebben. Die grote zware Kerstballen die ik heb zijn er niet echt geschikt voor. Dan is de boom met drie ballen al vol. En hangen de takken tot op de grond.

Gelukkig vind ik winkelen leuk. Ik kan uren lopen slenteren door de winkelstraten, elke winkel afstruinen voor de juiste spullen. Maar vooral een kopje hete choco drinken in één van de vele eettentjes. Soms trakteer ik mezelf op een stukje gebak erbij. Nou ja . . . dat soms kan er wel af, eigenlijk.
Het word gewoon een marathon in wandelgang wat ik straks ga lopen. Om uiteindelijk als pakezel weer bij de auto te belanden. Want van deze gelegenheid van winkelen wil ik ook gebruiken om wat kleding aan te schaffen. Om de één of andere reden zijn mijn broeken in opstand gekomen en gaan allemaal stuk. Van kapotte gulp tot gaten op het zitvlak.

Nog even . . .
. . . En dan is er echt een Kerstsfeertje hier in huis.

Wauw !!