Het vuurwerktijdperk is weer begonnen

Het vuurwerktijdperk is weer begonnen.

De tijd van sparen is voorbij, nu moet er gekocht worden.

De vuurwerkhandelaren draaien weer overuren.

De vuurwerkhandelaren verdienen weer miljoenen.

Dieren die niet weten waar ze het moeten zoeken voor een veilige plek.

De politie is erg druk met illegaal vuurwerk op te sporen.

De politie is erg druk met het in beslag nemen van illegaal vuurwerk.

De ziekenhuizen gaan weer overuren draaien.

Extra personeel word weer ingezet.

Ambulancemedewerkers kunnen geen vrij krijgen.

Doktoren die geen champagne kunnen drinken tijdens de jaarwisseling.

Mensen die zelf vuurwerkbommen maken.

En daarna een hand, een oog, of een ledemaat moet missen.

Over de vuurwerkdoden nog maar niet gesproken . . .

Nee, ik ben geen vuurwerkhater. Ik kan erg genieten van mooi vuurwerk. Siervuurwerk is ook vaak heel mooi om te zien. Wat mij stoort zijn de knallers. Niet tijdens oud en nieuw, maar wel in die periode ervoor. Als er tijdens oud en nieuw zo’n miljoenklapper word afgestoken, kan ik er wel om lachen en er van genieten.

Ik vind het erger voor de dieren. Die hebben geen keuze en dit word ze opgedrongen. En nu zal ik wel met twee maten meten, maar tijdens oud en nieuw vind ik het wel zielig voor ze, maar toch vind ik niet dat vuurwerk verboden zou moeten worden. Dat is maar een korte heftige periode en als de baasjes er rekening mee houden, komen de meeste beesten er wel goed doorheen.

Voor vuurwerkslachtoffers heb ik geen medelijden. Moet dit wel even nuanceren, want de mensen die een rotje in hun ogen krijgen gegooid heb ik wel medelijden mee, die kunnen er niks aan doen. Maar iemand die zelf vuurwerk afsteekt op een ondeugdelijke manier en daardoor een hand, been of oog moet missen, kan ik echt geen medelijden voor opbrengen. Ik gun het niemand, hoop altijd weer dat het goed gaat, maar als ze zo stom willen zijn, moeten ze ook de consequenties daarvan dragen.

Maar goed… genoeg daarover, denk dat mijn standpunt wel duidelijk is.

Mijn beste vriend was altijd gek op vuurwerk, maar hij mocht het pas afsteken van zijn ouders als hij het zelf gekocht had. En dat mocht niet van zijn zakgeld. Dus kon het pas toen hij een baantje had. Vanaf het moment dat hij het baantje, naast zijn schooltijd, had, begon hij met sparen ervoor. Hij had dan met oud en nieuw dan ook een flinke zak vuurwerk. Vooral met knallers, maar ook met siervuurwerk.

Om middernacht zijn we naar buiten gegaan en hij begon met afsteken van zijn vuurwerk. Ik had niks, ik vond (en vind) het zonde van mijn geld. Ik kreeg de plastic zak in mijn handen geduwd, zodat hij zijn handen vrij had met afsteken en niemand het vuurwerk kon pikken. En het was veilig, want het afsteken zou ik echt niet doen.

Maar al vrij snel ging het mis . . .

Hoe hij het deed is me nog steeds een raadsel. Hij steekt een rotje aan en gooit hem weg. Ik sta veilig achter hem met de plastic zak in mijn handen. Ik zie dat hij het rotje tegen een boomstam aangooit en terugkaatst. En jullie raden het al: het kwam zo in zijn plastic tasje terecht. Ik heb het tasje laten vallen en ben meters weggerend.

Het was een schitterend gezicht, zeker omdat toen nog geen miljoenklappers waren. Niet eens honderdduizendklappers. Maar zijn pret was wel bedorven, al zijn vuurwerk in één keer weg en niet eens zelf kunnen afsteken. Alhoewel . . .

Pas jaren later kocht hij pas weer vuurwerk.

Wees voorzichtig met vuurwerk !!