Houdt de dief !!!

(08-01-2011)

Ik zie dat dev in de kamer druk bezig is bij de pc, dat geeft mij ruim de tijd om even in de keuken ongestoord rond te struinen zonder dat ik weer kennis moet maken met die koud waterkraan. Ik spring op het aanrecht en merk dat dev deze toch wel eens op mag ruimen. Er is amper ruimte om mijn pootjes ergens neer te zetten. Er ligt veel vuile dingen, maar er is niks bij wat ik lekker vind. Ik vind dat dev zijn smaak moet gaan aanpassen, zodat er voor mij meer te vinden is hier.

Er ligt een doorzichtige zak op het aanrecht. Daar zit brood in en dat lust ik. Het is geen gewoon brood, maar kleinere, zachte, puntige dingen. En er zit meer dan één in.

Ik tel ze, één. . . twee. . . drie. . . vier. . . Het zijn er wel zes!!

Dat zijn er veel, eentje missen zal dev vast niet. Voorzichtig zet ik mijn tanden in het zakje. Ik moet opletten dat ik geen lawaai maak, want dan krijg ik vast weer een koud waterdouche van hem. Al snel heb ik een klein gaatje in het zakje. Ik maak hem snel wat groter, zodat er één van die broodjes uit kan. Heel voorzichtig zet ik mijn tanden in het broodje en haal hem zo uit het zakje.

Ik wil hem in mijn bek nemen, maar kom erachter dat hij een heel stuk dikker is dan een gewone boterham. Zo kan ik hem nooit meenemen naar mijn veilige plekje om hem op te peuzelen. Ik bedenk een nieuwe strategie en gooi het broodje over de rand van het aanrecht. Ik kijk het broodje na en zie dat Mikey er ook staat. Zonder te twijfelen pakt Mikey het broodje en loopt er mee weg, richting zijn kussen in de huiskamer.

Ik ren erachter aan.

‘Houdt de dief !! Houdt de dief !!’

Mikey rent naar zijn kussen en begint gelijk het broodje op te eten. Ik sta tegenover Mikey en bedenk me wat ik moet doen om dat broodje terug te krijgen. Met mijn nageltjes op volle scherpte, begin ik Mikey te meppen. Bij elke klap zeg ik een woord.

‘Blijf . . . Van . . . Mijn . . . Broodje . . . Af . . .’

Het maakt niet echt indruk op Mikey. Hij doet zijn ogen dicht, maar eet gewoon door.

‘Dat . . . Is . . . Mijn . . . Broodje . . .’

Helaas, het broodje is al op.

Ik draai me om en zie dat dev zit te kijken hoe Mikey het broodje op heeft gegeten en hoe ik dat machteloos moest toe zien. Ik zet mijn meest zielige operastem op en vertel aan dev dat ik dit heel gemeen vind van Mikey, dat hij zomaar mijn broodje heeft afgepikt. Om de volledige aandacht van dev te krijgen, spring ik op zijn schoot. Dan verteld dev mij dat Mikey niet echt een betrouwbare hulp in crime is. Tja, daar was ik zelf ook al achter gekomen. Ik spring weer van schoot en loop naar mijn bakje met brokjes. Die smaken ook wel lekker, maar lang niet zo lekker als een gepikt broodje . . . denk ik.

Later ga ik nog eens kijken of ik nog zo’n broodje kan halen. Ik spring op het aanrecht en kijk naar de plek waar de broodjes liggen. Maar ik zie al snel dat dev het brood verplaatst heeft naar een plek waar ik niet meer bij kan. Ik zit er nog even naar te staren, te bedenken of ik een manier kan vinden om nog zo’n broodje te pakken.

Opeens voel ik een hand in mijn nekvel en word opgetild.

‘Shit. . . dat word een koud waterdouche.’