Romantisch

Ik zeg altijd van mezelf dat ik zo romantisch ben als en kluisdeur.

Ik ben niet zo koel als een kluisdeur, dat valt echt wel mee. Zo twee á drie keer per jaar heb ik een romantische bui. Over het algemeen helemaal niet zo heel erg, maar als je een partner hebt die hetzelfde is, dan kan je vooruit al weten dat het niet goed komt.
Twee die zelden romantisch zijn . . .
In de achttien jaar dat ik samen met M was, is het niet één keer gelijktijdig geweest.

Het was weer eens zover . . . ik ben romantisch.
M had een avonddienst, dus ik kon alles op mijn gemakje voorbereiden. Het huis was netjes in orde, ik had zelfs de ramen gelapt. Een bos mooie rozen gekocht, wat chocolade pralines gehaald. Heerlijk wezen douchen en mijn huidje goed verzorgd. De hele avond al romantische muziek opstaan. Overal had ik waxinelichtjes neergezet, en het overige licht tot het minimale gedimd. De avond kon niet meer stuk. Alleen nog even op M wachten.
Normaal zitten M en ik nooit naast elkaar. M heeft de hele bank in gebruik en ik zit in een luie stoel. Maar nu had ik mezelf op de bank geposteerd.

Ik hoor de sleutel in de deur. Even later hoor ik hoe M haar jas uit doet en aan de kapstok hangt. Ze smijt haar tas in de hoek en komt de huiskamer binnengelopen. Even kijkt ze verbaasd om, blaast alle kaarsjes uit en ploft naast me op de bank.

“Schat? kan jij wat drinken voor me pakken? Kan ik tenminste op de bank hangen.”

Ik kan jullie verzekeren dat binnen die ene seconde je hele romantische bui weg is. En helemaal als je in de keuken staat en je hoort dat ze de cd-speler uitzet. Zoiets gebeurde wel vaker. Je kan wel zeggen: elke keer als ik romantisch was, was M het niet. Soms best wel eens frustrerend na alle moeite die je gedaan hebt.

Andersom gebeurde het ook. Dan was M in een romantische bui, dan was ik het niet.

Ik kwam thuis van een dagje winkelen, ik had wat nieuwe kleding nodig en M had geen zin om mee te gaan. Eenmaal binnen kon ik de wierrook al ruiken. Dat betekend dat ze romantisch is. En natuurlijk . . . ik ben het niet, dus loop ik naar binnen alsof ik niks doorheb en begin gelijk druk te praten. Gelijk laat ik zien wat ik gekocht heb, pak daarna wat drinken en ga in mijn stoel zitten.

“Wat eten we vanavond, schat?” is mijn eerste vraag aan M.

Meestal staat M dan op, maakt de wierrook uit, blaast de kaarsjes uit en gaat zich omkleden in wat minder onthullende kleding. Iets waar ze uren mee bezig kon zijn. Het vervolg was ook doorgaans dat ik de pizzalijn kon gaan bellen. En ook al was het mijn beurt niet, ik kon wel de pizza’s betalen.

Kijk . . . romantisch zijn is leuk, maar nog leuker als je het gelijktijdig bent. Die ervaring heb ik met M nooit mogen ervaren. Eigenlijk heb ik het nooit mogen ervaren, sinds ik een volwassen leeftijd heb bereikt. Als puber is het me wel eens overkomen, gelijk met een vriendinnetje romantisch zijn. Zal best wel leuk geweest zijn, maar echt indruk heeft het niet achtergelaten, anders had ik het nog wel geweten.

Dus ben ik maar zo romantisch als een kluisdeur. Ben er niet slechter van geworden, wel rijker, want veel geld aan kaarsjes heb ik niet uit hoeven geven. En ook dat geplak aan elkaar niet. Ook dat geklit vind ik niks. Ik hou van vrijheid en ruimte om me heen. Laat mij maar lekker in mijn luie stoel zitten en ga zelf op de bank hangen. Het meest ideale. Vier jaar terug had ik een beetje scharrel met een dame uit de buurt hier en die had het na twee weken al door . . . Zij zat op de bank romantisch te zijn en ik zat in mijn stoel. Tja . . . en ze zei er ook nog wat van. Zo lief als ik ben, heb ik toen de kaarsjes aangestoken en ben weer in mijn stoel gaan zitten. Helaas kon ze het niet zo waarderen, dus in plaats dat ze bleef slapen, sliep ik weer alleen met mijn poes. Had gelijk meer ruimte in mijn bed. En nog schoon ook, want ze zou eigenlijk blijven slapen en dat doen we niet in een vies bed. De scharrel heeft ook niet lang geduurd.

Weet niet hoe het nu gaat lopen . . .
Nu zie ik lopend romantisch zijn ook niet zitten, al dat geklit . . .
Soms een handje vasthouden is wel genoeg. Mits ik er geen zweethandje van krijg, want dan kan ik weer geen fatsoenlijk shaggie draaien.