Vorige week, zie 'Je bent gek, zeggen ze', had ik in vieze derrie gehapt om een mal te maken voor mijn nieuwe kunstgebit. Eigenlijk zeg ik het verkeerd, vorige week is een mal gemaakt om een mal te maken voor mijn kunstgebit. En vandaag mocht ik in de mal van de mal happen om de mal tot op een honderdste te laten passen. Kreeg gelijk te horen wat er de volgende keer, op 9 januari, gaat gebeuren. Dan gaan ze kijken of het gebit wel recht boven elkaar zit. En gaan ze de hoogte bepalen. Daarna mag ik nog twee keer, geen idee wat ze dan gaan doen.
Maar goed, ik ben door mensen van het openbaar iets te vroeg afgezet bij het ziekenhuis. Als ik kettingroker was geweest, had ik nog minstens 5 peuken kunnen roken voor de deur van het ziekenhuis, maar ik heb het maar bij 1 gehouden. Dat vond ik wel genoeg.
En ik werd getrakteerd op mooie scheldshow voor het ziekenhuis. Niet dat de scheldwoorden zo erg waren, maar het oude baasje ging flink te keer.
Een paar tieners, ik schat ze op 15 à 16 jaar, stonden voor de ingang van het ziekenhuis tegen een muurtje geleund en wat met elkaar te lebberen.
Een oude baas kwam met zijn autootje aangereden en begon als een malloot te toeteren. Niet één of twee keer, maar minstens dertig keer achter elkaar. Daarna stapte hij kwaad uit en begon tegen de tieners te schreeuwen. Hij vond het zeer ongepast dat de jongelui zo in het openbaar met elkaar aan het sexen waren. Dat hoorde zij thuis te doen, maar zei er achteraan dat de ouders dat vast niet goed zouden vinden. Ze moesten hier maar ophoepelen en het ergens anders gaan doen.
Zo tierde de man nog een minuut of vijf door. De tieners stopten met het gelebber en keken de man met een grote glimlach aan.
Nadat de man was uitgetierd, draaide hij zich om en liep richting de ingang van het ziekenhuis. Zijn auto, die hij midden op het pad had neergezet toen hij die tieners had zien staan lebberen, liet hij gewoon staan. Als of die op de juiste plek geparkeerd stond.
De oude man zag een leeftijdsgenoot en begon een allervriendelijkst praatje over het weer met de andere man. Ze waren het eens dat het lekker zonnig was, maar veel te koud.
Toen de man weer doorliep en werd aangesproken door iemand in uniform over het parkeren van zijn auto, kwamen er weer allerlei nieuwe woorden over de lippen van de man. En nu schreeuwde hij nog harder dan tegen de tieners. Verbouwereerd hield de man in uniform zijn mond en de oude man liep het ziekenhuis in.
Inmiddels was het voor mij ook tijd om het ziekenhuis in te wandelen.
Vorige week vond ik de derrie om in te happen erg vies en de tandarts vertelde mij dat het de volgende keer, vandaag dus, het nog veel viezer zou smaken. Ik had mij flink voorbereid en ik had nu alleen maar lekker eten in mijn hoofd zitten.
Kommaarop met die derrie, ik ben er klaar voor.
Er is iets mis met mijn smaakpapillen, of de tandarts heeft geen smaak. Het kan ook nog zijn dat hij nog nooit van zijn eigen derrie geproefd heeft. Ik weet wel, afgaande op vorige keer, dat ik het zeker niet zou proeven. Vorige keer was te vies om goed te omschrijven, en ik zal hier maar niet melden waar ik het naar vond smaken, want wie weet . . . misschien is er wel iemand die dat dan wel weer lekker vind.
Ik krijg dus die mal van een mal in mijn mond gepropt en mijn gedachten schieten alle kanten op, naar allerlei lekkere dingen die ik de afgelopen twaalf uur in mijn hoofd heb zitten proppen. Gelijk verdwenen al de beelden van de lekkere dingen in mijn hoofd, want waar ik nu in hapte, was helemaal niet vies. Ik kan geen smaakomschrijving geven, maar als het een bestaande smaak is en het zou in ijsvorm bij de ijscoman te koop zijn, zou ik het zeker kopen.
Mennnn, dit is echt lekker !!
In totaal heb ik de mal van de mal van mijn ondergebit vijf keer in mijn mond gehad. Elke keer zat er weer van de lekkere derrie op. En na elke keer liep de tandarts even het kamertje uit met die mal van een mal om het te kunnen bewerken. Door ruimtegebrek zat ik eigenlijk in de verkeerde kamer, want hier was niet de juiste apparatuur.
In één van de keren dat de tandarts afwezig was, kwam een assistente binnenstappen en vroeg aan mij waar de tandarts was. Ik moest bekennen dat ik dat niet wist, maar dat hij elke keer wegliep na het happen in de mal van de mal van mij, terwijl ik niet eens in zijn vingers had gebeten.
De assistente zei dat ze hem wel even ging opzoeken en even later kwamen ze samen de kamer ingelopen. De assistente zei dat ze hem snel gevonden had en hem meegesleurd heeft naar mij. Ik vroeg aan de tandarts of hij nu gestoord was door de assistente bij het kleien aan mijn toekomstig gebit.
“Wat????” zei de tandarts verontwaardigd, “Ik was helemaal niet aan het kleien!!”
Daarna zag ik een grote glimlach op het gezicht van de tandarts en hij begon het uit te leggen.
In zijn studententijd betekende dat als je zei dat je ging kleien, dat je poepen moest. Ik vertelde hem dat hij dit beter niet aan een Belg kon vertellen. De tandarts keek mij verbaasd aan. Poepen betekend in België neuken. Hij wist dat nog niet, maar de assistente blijkbaar wel, want zij werd helemaal rood in het gezicht. De tandarts vertelde aan de assistente dat ik aan het dollen was en dat het vast niet waar was.
“Het is waar.” zei de assistente tegen de tandarts en haar hoofd werd nog roder van kleur, “Ik ben van Belgische afkomst.”
Nu werd de tandarts ook rood. Ik keek ze beide eens aan en vertelde dat ik nu niet kon zien wie er roder was, de tandarts of de assistente.
De assistente hakkelde snel dat ze even naar het toilet moest. Waarschijnlijk om te poepen, op zijn Nederlands dan, want ik heb haar daarna niet meer teruggezien, terwijl het nog een half uurtje duurde voor ik de stoel uit mocht.
In totaal heb ik een klein uurtje in de stoel gezeten bij de tandarts en nu heb ik Kerstvakantie, want hoef me pas weer op 9 januari te melden.
Toen ik weer buiten kwam, zag ik dat het autootje van de oude man nog steeds op dezelfde plek stond. Andere auto’s konden er nog wel langs, maar er was inmiddels wel een aardige file ontstaan door het fout geparkeerde autootje.
Ik zag dat een papiertje onder de ruitenwisser was gestoken en ik wilde weten wat er op stond.
‘Uw auto staat verkeerd geparkeerd. En wel op een zodanige wijze, dat er een sleepauto is besteld om uw auto weg te slepen. Uw kenteken is genoteerd en u mag hier de komende twee maanden niet parkeren.’
Zou die man het erg vinden dat hij nu twee maanden lang zijn auto niet mag foutparkeren voor het ziekenhuis?
Maar goed, ik ben door mensen van het openbaar iets te vroeg afgezet bij het ziekenhuis. Als ik kettingroker was geweest, had ik nog minstens 5 peuken kunnen roken voor de deur van het ziekenhuis, maar ik heb het maar bij 1 gehouden. Dat vond ik wel genoeg.
En ik werd getrakteerd op mooie scheldshow voor het ziekenhuis. Niet dat de scheldwoorden zo erg waren, maar het oude baasje ging flink te keer.
Een paar tieners, ik schat ze op 15 à 16 jaar, stonden voor de ingang van het ziekenhuis tegen een muurtje geleund en wat met elkaar te lebberen.
Een oude baas kwam met zijn autootje aangereden en begon als een malloot te toeteren. Niet één of twee keer, maar minstens dertig keer achter elkaar. Daarna stapte hij kwaad uit en begon tegen de tieners te schreeuwen. Hij vond het zeer ongepast dat de jongelui zo in het openbaar met elkaar aan het sexen waren. Dat hoorde zij thuis te doen, maar zei er achteraan dat de ouders dat vast niet goed zouden vinden. Ze moesten hier maar ophoepelen en het ergens anders gaan doen.
Zo tierde de man nog een minuut of vijf door. De tieners stopten met het gelebber en keken de man met een grote glimlach aan.
Nadat de man was uitgetierd, draaide hij zich om en liep richting de ingang van het ziekenhuis. Zijn auto, die hij midden op het pad had neergezet toen hij die tieners had zien staan lebberen, liet hij gewoon staan. Als of die op de juiste plek geparkeerd stond.
De oude man zag een leeftijdsgenoot en begon een allervriendelijkst praatje over het weer met de andere man. Ze waren het eens dat het lekker zonnig was, maar veel te koud.
Toen de man weer doorliep en werd aangesproken door iemand in uniform over het parkeren van zijn auto, kwamen er weer allerlei nieuwe woorden over de lippen van de man. En nu schreeuwde hij nog harder dan tegen de tieners. Verbouwereerd hield de man in uniform zijn mond en de oude man liep het ziekenhuis in.
Inmiddels was het voor mij ook tijd om het ziekenhuis in te wandelen.
Vorige week vond ik de derrie om in te happen erg vies en de tandarts vertelde mij dat het de volgende keer, vandaag dus, het nog veel viezer zou smaken. Ik had mij flink voorbereid en ik had nu alleen maar lekker eten in mijn hoofd zitten.
Kommaarop met die derrie, ik ben er klaar voor.
Er is iets mis met mijn smaakpapillen, of de tandarts heeft geen smaak. Het kan ook nog zijn dat hij nog nooit van zijn eigen derrie geproefd heeft. Ik weet wel, afgaande op vorige keer, dat ik het zeker niet zou proeven. Vorige keer was te vies om goed te omschrijven, en ik zal hier maar niet melden waar ik het naar vond smaken, want wie weet . . . misschien is er wel iemand die dat dan wel weer lekker vind.
Ik krijg dus die mal van een mal in mijn mond gepropt en mijn gedachten schieten alle kanten op, naar allerlei lekkere dingen die ik de afgelopen twaalf uur in mijn hoofd heb zitten proppen. Gelijk verdwenen al de beelden van de lekkere dingen in mijn hoofd, want waar ik nu in hapte, was helemaal niet vies. Ik kan geen smaakomschrijving geven, maar als het een bestaande smaak is en het zou in ijsvorm bij de ijscoman te koop zijn, zou ik het zeker kopen.
Mennnn, dit is echt lekker !!
In totaal heb ik de mal van de mal van mijn ondergebit vijf keer in mijn mond gehad. Elke keer zat er weer van de lekkere derrie op. En na elke keer liep de tandarts even het kamertje uit met die mal van een mal om het te kunnen bewerken. Door ruimtegebrek zat ik eigenlijk in de verkeerde kamer, want hier was niet de juiste apparatuur.
In één van de keren dat de tandarts afwezig was, kwam een assistente binnenstappen en vroeg aan mij waar de tandarts was. Ik moest bekennen dat ik dat niet wist, maar dat hij elke keer wegliep na het happen in de mal van de mal van mij, terwijl ik niet eens in zijn vingers had gebeten.
De assistente zei dat ze hem wel even ging opzoeken en even later kwamen ze samen de kamer ingelopen. De assistente zei dat ze hem snel gevonden had en hem meegesleurd heeft naar mij. Ik vroeg aan de tandarts of hij nu gestoord was door de assistente bij het kleien aan mijn toekomstig gebit.
“Wat????” zei de tandarts verontwaardigd, “Ik was helemaal niet aan het kleien!!”
Daarna zag ik een grote glimlach op het gezicht van de tandarts en hij begon het uit te leggen.
In zijn studententijd betekende dat als je zei dat je ging kleien, dat je poepen moest. Ik vertelde hem dat hij dit beter niet aan een Belg kon vertellen. De tandarts keek mij verbaasd aan. Poepen betekend in België neuken. Hij wist dat nog niet, maar de assistente blijkbaar wel, want zij werd helemaal rood in het gezicht. De tandarts vertelde aan de assistente dat ik aan het dollen was en dat het vast niet waar was.
“Het is waar.” zei de assistente tegen de tandarts en haar hoofd werd nog roder van kleur, “Ik ben van Belgische afkomst.”
Nu werd de tandarts ook rood. Ik keek ze beide eens aan en vertelde dat ik nu niet kon zien wie er roder was, de tandarts of de assistente.
De assistente hakkelde snel dat ze even naar het toilet moest. Waarschijnlijk om te poepen, op zijn Nederlands dan, want ik heb haar daarna niet meer teruggezien, terwijl het nog een half uurtje duurde voor ik de stoel uit mocht.
In totaal heb ik een klein uurtje in de stoel gezeten bij de tandarts en nu heb ik Kerstvakantie, want hoef me pas weer op 9 januari te melden.
Toen ik weer buiten kwam, zag ik dat het autootje van de oude man nog steeds op dezelfde plek stond. Andere auto’s konden er nog wel langs, maar er was inmiddels wel een aardige file ontstaan door het fout geparkeerde autootje.
Ik zag dat een papiertje onder de ruitenwisser was gestoken en ik wilde weten wat er op stond.
‘Uw auto staat verkeerd geparkeerd. En wel op een zodanige wijze, dat er een sleepauto is besteld om uw auto weg te slepen. Uw kenteken is genoteerd en u mag hier de komende twee maanden niet parkeren.’
Zou die man het erg vinden dat hij nu twee maanden lang zijn auto niet mag foutparkeren voor het ziekenhuis?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten