Hondeweer

“Geen weer om een hond naar buiten te sturen.”

Wie kent dat spreekwoord niet?  Iedereen kent het spreekwoord toch wel?

Alleen gaat dat spreekwoord hier niet op.

Ik moet toch naar buiten, al is het maar om de hond uit te laten. Het word nog steeds niet gewaardeerd door mij als Mikey het in huis doet.
Helaas vind Mikey het nodig dat ik mee ga. En er is er één die er volop van geniet. En dat ben ik niet !!

Mikey geeft niets om regen, wel om de wind. Hij vind het zalig, een heleboel geuren die zijn kant worden uitgeblazen. Hij huppelt vrolijk door het gras heen, totaal geen tijd om te doen wat hij moet doen bij zijn uitlaatbeurt. Alles is leuk, alles is nat, alles is genieten voor hem.

Mikey zit aan een slipriem van 8 meter. Dat betekend dat hij 16 meter heen en weer kan rennen, die hij ook volledig benut. Of hij gaat in een groot rondje rennen. Dat hij zeiknat word, maakt hem niet uit, hij geniet.
Maar na 10 minuten in weer en wind buiten gestaan te hebben, ben ik het zat en wil ik weer naar binnen. Ik vind het tijd om weer op te drogen, de warme kachel wil niet meer uit mijn gedachten verdwijnen.
Maar Mikey huppelt nog vrolijk rond, nog steeds geen tijd om zijn pootje op te tillen, of om zijn kont omlaag te duwen.

Ik loop nog maar iets verder en Mikey weet al wat er komen gaat. Iets verder mag hij los, tenzij er aan de andere kant van de sloot paarden of schapen staan.

Niet dat hij ze opjaagt, maar Mikey’s hobby is rennen. En het is met meerdere leuker dan alleen. Dus is Mikey bereid om de sloot door te gaan om aan de paarden, of de schapen, te vragen of ze met hem mee willen rennen. Helaas kan hij die vraag nooit stellen, want ze schrikken nogal van Mikey’s gedrag en rennen al weg voor Mikey in de buurt is. En dat vind hij prachtig, de beesten rennen al en dan kan hij proberen om ze in te halen.
Het is alleen zo jammer dat de eigenaren van de beesten, inclusief ik, niet blij zijn op zo’n moment met Mikey.

Gelukkig, er lopen in dit hondeweer geen paarden of schapen. Er loopt geen enkel dier, dus kan ik Mikey even loslaten en kan hij genieten van dit hondeweer.
Zodra ik de riem af doe, neemt Mikey een spurt en is al snel uit het zicht verdwenen. Ik geef een brul en zie Mikey gelijk weer mijn kant oprennen. Als hij dichtbij is, begint hij weer te huppelen van vrolijkheid.

Ik vraag aan hem of hij toevallig genegen is om een keer zijn behoefte te gaan doen, graag beide minstens 1 x. Mikey kijkt me aan alsof hij zeggen wil dat hij met zijn grootste behoefte bezig is: rennen.
Inmiddels ben ik al 20 minuten met Mikey buiten. Hij heeft nog geen seconde stil gestaan en is doorweekt. Ik loop kleine stukjes heen en weer, er voor zorgend dat de wind de regen niet in mijn gezicht laat slaan. Ik ben het zat, ik wil weer naar binnen en roep Mikey bij me. Ik vertel hem dat we naar huis gaan, ongeacht of hij wel of niet van plan is om nog zijn behoefte te doen en wil hem de riem om doen. Mikey is het niet met mij eens en rent weg.

Nou . . . het was meer huppelen.

Tja . . . Ik was vergeten te zeggen dat hij even moest blijven. Lachend kijk ik Mikey na, soms spring hij gewoon een meter de lucht in, zo geniet hij.

Bij één van die sprongen gaat het mis . . .

Mikey vergat dat hij vlak bij de sloot was . . .

Zijn landingsplaats was gelukkig zacht. Zelfs zo zacht dat hij er doorheen zakte, het water is gelukkig nog niet bevroren. Hij besloot om nog maar een stukje te zwemmen.
Nu is het 100% zeker dat er geen enkel droog haartje meer aan Mikey te vinden is.
Niet dat het wat uitmaakt, al moet hij nu wel douchen voor hij mag gaan uitrusten op één van zijn vele lekkere plekjes in huis.

Mikey vind het niet erg om te douchen. Hij vind het nu ook niet bepaald geweldig, maar hij laat het gelaten over hem heen komen. Het lekkere begint voor Mikey pas na het douchen: het afdrogen. Hoe wilder ik doe, hoe meer hij geniet. Hij rent elke keer weer even weg, om vervolgens slippend op de handdoek terug te keren. Hij kijkt me aan alsof hij zeggen wil: Nog een keer, baas.

Na 5 x vind ik het wel genoeg en ruim de handdoek op. Mikey weet wat er nu komen gaat, hij krijgt nog wat lekkers toe. Een kluifje waar hij een half uurtje mee bezig is om het op te krijgen.

Hondeweer? Ja, dit is echt weer voor Mikey.