Kluservaring

Gisteren nog even een dagje een goede kennis geholpen. In de afgelopen maanden heb ik hem al regelmatig geholpen met verschillende dingen op (ver)bouwgebied.

Er moest nog wat electriciteit aangelegd worden in een grote schuur. De kennis had, samen met zijn vriendin, de kabel al in de grond gelegd. Ze hadden de afstand van het huis tot de schuur gemeten en dat hebben ze gekocht. Ze waren alleen vergeten dat de kabel in het huis naar de meterkast moet en dat in de schuur ook een kleine groepenkast kwam waar de kabel heen moest.

Als een electrakabel te kort is, is dat vaak aan één kant. Maar zij kregen het voor elkaar om de kabel aan twee kanten te kort te krijgen. Op zich wel knap.

Ik was begonnen om in de schuur alles aan te leggen. De groepenkastje kwam niet op de gebruikelijke 1.75 meter hoogte te hangen, maar op een hoogte van 0.50 meter. Er zullen niet veel mensen zijn die moeten knielen voor hun groepenkast, maar de toekomstige bewoners van deze woning wel.

Even overwoog ik om een kruis boven de groepenkast te maken, maar bedacht me dat er ook andere soorten geloven zijn, en ik vond dat het dan te druk boven de groepenkast zou worden.

De vorige bewoner was ooit al eens begonnen aan de electriciteit in de schuur. Zo zaten op de meest onmogelijke plekken al stopcontacten. Ik besloot om ze niet te gebruiken en een paar nieuwe aansluitpunten te maken voor de stopcontacten. Mede ook omdat de schuur in de toekomst verbouwd gaat worden tot een woning, vond ik het niet nodig om er teveel tijd in te stoppen om uit te gaan zoeken hoe alles was gemaakt.

Aan het plafond hingen al zes dubbele tl-balken. De bedrading liep al bijna tot de hoek waar ik de groepenkast maakte. Ik moest alleen de laatste twee meter nog aanleggen. Nadat ik alles op het groepenkastje had aangesloten, kon ik de andere kant van de kabel gaan aansluiten op de groepenkast van het huis.

In het huis ga ik eerst de te korte kabel verlengen. Ik heb een hekel aan om dat te doen, want een onderbreking doet de kabel geen goed. Het is altijd een punt meer waar een storing op kan treden. Maar goed, het is niet anders.

Daarna draaide ik de groepenkast open en had toen rekening moeten houden met de kluservaring van de vorige bewoner. Die kluservaring is allerbelabberdst te noemen. Tot op heden zijn we niets tegengekomen wat goed is. De meest vreemde dingen zijn we al tegengekomen. Maar ik mag er van uit gaan dat het electriciteitsgebeuren in een groepenkast goed is. Als dat al fout is . . .

En het was fout! Zodra ik in de groepenkast een schroevendraaier op een schroef zet, vliegt de hoofdstop eruit. Het voordeel is wel dat ik geen opdonder kan krijgen van stroom, het nadeel is dat het uren kan duren voor er een monteur is die de stop achter de verzegeling kan vervangen.

Na ruim anderhalf uur wachten was de monteur er eindelijk. Als een ME-er, compleet met dikke, rubberen handschoenen en een helm met opklapbaar gezichtsbescherming, ging hij de groepenkast te lijf. Hij verbreekt de verzegeling en haalt de oude stop eruit. Hij draait er een nieuwe in en we horen een ‘plof’. Ook de nieuwe stop knalde eruit. Deze keer met een mooie vonkenregen. De monteur schrok hier zo van, dat hij tijdelijk een halve meter gegroeid was. Toen zijn voeten de grond weer raakten, was hij weer van normale lengte. Tenzij zijn haren rechtop zijn gaan staan onder de helm.

Na inspectie van de groepenkast, waar we niks fouts aan konden ontdekken, probeerde de monteur een nieuwe stop. Ook die knalde er weer gelijk uit. Nu begon de monteur zich zorgen te maken, Hij wist niet of hij wel genoeg nieuwe stoppen bij hem had.

De monteur pakte meetapparatuur en begon de meter en groepenkast door te meten. De fout bleek dus te zitten in de groepenkast zelf. Helaas mag hij daar niet aankomen, want dat valt niet onder zijn takenpakket.

Dus mocht ik dat gaan doen. Binnen een paar seconden had ik ontdekt wat de fout was.

Vanaf de hoofdstop loopt er een kabel naar de groepenkast. Bij de groepen word doormiddel van twee koperen strippen de groepen met elkaar doorverbonden, zodat elke groep rechtstreeks vanaf de hoofdstop van stroom voorzien word. Deze koperen strippen zaten gewoon los!! Omdat de schroeven niet goed vast zaten, kon één van de strippen zakken en zo de andere raken, wat dus een kortsluiting veroorzaakte. Ik schoof de koperen strip op zijn plek en draaide de schroeven aan.

Nu probeerde de monteur een nieuwe stop en deze bleef heel.

Helaas had de vorige bewoner de tl-balken niet goed aangesloten. Als de schakelaar omgehaald werd, bleven de tl-balken gewoon uit. Ik had het kunnen verwachten, de kluservaring van de vorige bewoner . . .