Ik snap niet waarom er een speciale dag in het leven geroepen moet worden om een geheime liefde iets te sturen. Elke dag is daar wel geschikt voor.
Ik kan wel snappen dat de winkels Valentijnsdag promoten. Het is een goede omzet voor hun. Alle kaarten, chocolaatjes, bloemen en nog veel meer van dat soort spullen, ze verdienen er erg goed aan.
Nee, Valentijnsdag is aan mij niet besteed. Gelukkig vallen er in de brievenbus al nooit van dat soort kaarten. Soms komt er wel één binnen op mijn e-mail. Maar die komt bij ongewenste post binnen en gaat dus ongelezen weer de prullenbak in. Ik weet toch niet van wie die is en als er wel een naam onder mocht staan, dan valt het niet meer onder de Valentijnsgedachte. En aan geheime liefdes doe ik niet. Als ik een geliefde heb, dan zal ik niks in het geheim doen, maar juist openlijk. Zodat zij weet hoeveel zij voor mij betekend.
De reden waarom ik de kaarten delete, is heel simpel. Een Valentijnskaart hoort anoniem verstuurd te worden, want het gaat immers om een geheime geliefde. Wat heb ik er aan als er wel een naam bij staat? Dan is het toch geen geheime geliefde meer?
En hoe erg zal je schrikken als er een naam onderstaat van iemand die je helemaal niet mag? Dan weet je dat jij zijn/haar geheime liefde bent en zit je er maar mooi mee.
Je eigen geliefde mag het eigenlijk niet eens doen. Van hem/haar weet je dat hij/zij van je houd. Valentijnsdag is juist bedoeld voor je geheime geliefde. Dus als je weet dat de kaart van je partner komt, is er niks geen geheime liefde meer aan. En waarom zou je partner het juist op die dag doen? Omdat Valentijnsdag door de commercie in het leven is geroepen? Dat is op zich al een reden om er niet aan mee te doen.
Maar stel je eens voor dat er wel een kaart voor je op de deurmat valt. Of erger nog, een bloemist die een bos rozen komt brengen. Je partner weet van niks en pakt als eerste de post op. Hij/zij leest jouw naam en denkt . . .
Ik kan wel snappen dat de winkels Valentijnsdag promoten. Het is een goede omzet voor hun. Alle kaarten, chocolaatjes, bloemen en nog veel meer van dat soort spullen, ze verdienen er erg goed aan.
Nee, Valentijnsdag is aan mij niet besteed. Gelukkig vallen er in de brievenbus al nooit van dat soort kaarten. Soms komt er wel één binnen op mijn e-mail. Maar die komt bij ongewenste post binnen en gaat dus ongelezen weer de prullenbak in. Ik weet toch niet van wie die is en als er wel een naam onder mocht staan, dan valt het niet meer onder de Valentijnsgedachte. En aan geheime liefdes doe ik niet. Als ik een geliefde heb, dan zal ik niks in het geheim doen, maar juist openlijk. Zodat zij weet hoeveel zij voor mij betekend.
De reden waarom ik de kaarten delete, is heel simpel. Een Valentijnskaart hoort anoniem verstuurd te worden, want het gaat immers om een geheime geliefde. Wat heb ik er aan als er wel een naam bij staat? Dan is het toch geen geheime geliefde meer?
En hoe erg zal je schrikken als er een naam onderstaat van iemand die je helemaal niet mag? Dan weet je dat jij zijn/haar geheime liefde bent en zit je er maar mooi mee.
Je eigen geliefde mag het eigenlijk niet eens doen. Van hem/haar weet je dat hij/zij van je houd. Valentijnsdag is juist bedoeld voor je geheime geliefde. Dus als je weet dat de kaart van je partner komt, is er niks geen geheime liefde meer aan. En waarom zou je partner het juist op die dag doen? Omdat Valentijnsdag door de commercie in het leven is geroepen? Dat is op zich al een reden om er niet aan mee te doen.
Maar stel je eens voor dat er wel een kaart voor je op de deurmat valt. Of erger nog, een bloemist die een bos rozen komt brengen. Je partner weet van niks en pakt als eerste de post op. Hij/zij leest jouw naam en denkt . . .
Nee, je relatie zou er op stuk lopen. Dat is niet geheel ondenkbaar. Ik weet niet of er onderzoek is gedaan naar echtscheidingen om die reden, maar zou er niet verbaasd van zijn als het wel zo is en het aantal echtscheidingen een stuk hoger zijn dan normaal.
De scheiding word dan ingezet, maar door die rotkaart is de sfeer voorgoed verpest. Je partner zag die kaart het eerst en omdat er geen afzender onder staat, weet jij niet van wie die kaart is.
De advocaten zullen er van smullen. Het gevecht om de inboedel en de kinderen kan beginnen. Rechters die overuren moeten draaien, omdat het gevecht niet alleen via de advocaten loopt. In huis is de sfeer te snijden en de messen zijn de deur uitgegaan.
De scheiding word dan ingezet, maar door die rotkaart is de sfeer voorgoed verpest. Je partner zag die kaart het eerst en omdat er geen afzender onder staat, weet jij niet van wie die kaart is.
De advocaten zullen er van smullen. Het gevecht om de inboedel en de kinderen kan beginnen. Rechters die overuren moeten draaien, omdat het gevecht niet alleen via de advocaten loopt. In huis is de sfeer te snijden en de messen zijn de deur uitgegaan.
Maar goed, na al dat gevecht en moordneigingen is eindelijk de scheiding uitgesproken. Ieder heeft recht op de halve inboedel, dus moet er een kettingzaag gekocht worden. Om de bank, televisie, bed, koelkast en alle andere spullen doormidden te zagen, want ieder heeft recht op de helft.
En er moet uitgekeken worden naar een andere woning voor één van de twee. Als je pech hebt met een koophuis, is de kans groot dat beide moeten gaan uitkijken naar een andere woning, omdat het huis verkocht moet worden.
En dan heb je eindelijk een andere woning. Je hebt niks aan al die halve spullen. Zelfs niet aan het halve bed, want je mist twee poten van het bed. En dat word erg schuin liggen dan. Of je moet de stapel halve boeken nemen en die onder het gedeelte van het bed opstapelen dat het bed weer enigszins recht staat.
Helaas, je moet alles nieuw kopen…
Heeee, dat is wel goed voor de economie.
Heeee, dat is wel goed voor de economie.
De fabrieken moeten weer op volle toeren draaien om aan de vraag te kunnen voldoen.
Er is al een huizen tekort, maar dat word nog erger, dus moeten er heel snel huizen bijgebouwd worden.
Transportbedrijven moeten meer kilometers maken om de spullen van de fabriek naar de winkel te krijgen. Of van de winkel naar het huis.
Het geld moet rollen, maar niemand heeft genoeg geld om een heel huis in te richten. Dus de banken doen ook weer goede zaken.
De datingsites krijgen weer vele nieuwe aanmeldingen. En alle ellende kan weer opnieuw beginnen bij de volgende Valentijnsdag.
Als ik het zo lees, zou ik zeggen: ga door met die onzinnige onzin van Valentijnsdag. De economie word er alleen maar beter van. En dan zal misschien niet eens zolang duren voor die er weer helemaal bovenop is.
Ga zo door, verwen elkaar maar eens lekker. Maar wel anoniem, anders valt dit hele scenario in het water.
En stuur mij maar geen kaartje. Ik ben vrijgezel, dus dit scenario heeft op mij geen vat. En ik delete ze toch ongelezen, want alles wat in mijn ongewenste post komt, lees ik niet.
Weet iemand toevallig wat hoe hoog de aandelen in kettingzagen nu zijn?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten