Mijn vrije vrijdagmiddag

Voordat ik aan mijn vrije vrijdagmiddag kon beginnen, moest ik eerst de ochtend doorkomen. En die was al vol gepland voor ik wakker werd.

Ik moest vanmorgen om 9.15 uur bij de oogarts zijn voor de jaarlijkse controle van mijn ogen. Alles liep lekker op tijd en om 10.15 uur liep ik de polikliniek weer uit.

Eerst maar even naar de bouwmarkt.

Maanden geleden, toen ik aan de verbouwing van de huiskamer begon, heb ik in één keer alle stopcontacten en schakelaars gekocht voor de huiskamer. Want stel je eens voor dat ik net degene uitkies, die halverwege de verbouwing uit de handel word gehaald en ik ben er één vergeten.

Nou . . . dat vergeten klopte wel . . .

De trap naar de bovenverdieping komt beneden uit in de huiskamer. Voor de verlichting van de overloop heb je dus een wisselschakeling, ook wel hotelschakeling genoemd, nodig. Een schakelaar beneden en een schakelaar boven.

Van de week was ik bezig met het maken van de verlichting voor de overloop, blijkt dus dat ik bij het kopen van de schakelaars er niet aan gedacht heb dat boven ook een schakelaar moet komen. Dom, maar ja.

Gelukkig zijn de schakelaars die ik gekozen had nog niet uit de handel genomen.

Na de bouwmarkt was het tijd voor de boodschappen. Doorgaans doe ik dat in twee supermarkten die vlak naast elkaar zitten. Ik weet wat ik moet hebben en doorgaans snel klaar.

Maar . . .

Het gasstel wat ik heb, heeft een rooster waar de pannen op moeten komen en die openingen zijn vrij groot. Ik heb diverse kleine pannetjes, die kan ik nu niet gebruiken, tenzij ik ze vast blijf houden. Dat is niet erg handig.

Oké, ik doe dat al ruim 5 jaar zo, maar het begint me nu toch te vervelen. Vooral nu ik een kleine wokpan heb. Die vast blijven houden, en zorgen dat hij de brander niet raakt, is een vrijwel onmogelijke klus. Dus word het nu echt tijd om een gaspitverkleiner te kopen.

De supermarkten waar ik altijd heen ga, liggen aan de rand van de stad. Nu moest ik alleen voor de gaspitverkleiner de stad in. Maar dat had ik er voor over.

Ik had bedacht dat ik bij Blokker de grootste kans van slagen had, dus daar ben ik als eerste heengegaan. Maar waar ik ook keek, ik zag nergens een gaspitverkleiner hangen c.q. liggen. Bij een verkoopster maar even geïnformeerd of zij ook gaspitverkleiners verkopen. De verkoopster keek me aan alsof ik daar naakt in de winkel stond. Met een open mond en grote ogen keek ze mij aan. Hier had zij nog nooit van gehoord en ze zei dat ze het even aan een collega ging vragen. Na ongeveer vijf minuten kwam ze terug en vertelde me dat niemand wist wat een gaspitverkleiner was.

Met die informatie ben ik de winkel maar uitgelopen.

Tegenover de Blokker zit een HEMA. Daar zijn ze misschien wat slimmer en hebben ze daar wel een gaspitverkleiner. Maar helaas, ook daar hadden ze er niet één, al wisten zij wel wat het was.

Ik ben daarna nog een aantal winkels in geweest, waaronder ook de Kringloopwinkel, Action en Maxx, maar niemand had een gaspitverkleiner.

Het was al over 12.30 uur voor ik weer thuis was.

Het was de hoogste tijd om aan mijn vrije vrijdagmiddag te beginnen!

Ik ben begonnen met een overheerlijke en super-de-luxe lunch. Ik had een paar harde puntjes gekocht om zelf af te bakken, rauwe ham en garnaaltjes. De rest voor mijn lunch had ik al in huis.

Als ik mezelf verwen met zo’n super-de-luxe lunch, dan bak ik een eitje (of 3) met de rauwe ham en garnaaltjes. Dat gaat dan op zo’n zelf afgebakken warm broodje en reken maar dat ik als een beest aan het smullen ben.

En het smaakte me weer voortreffelijk.

Om half twee zat ik met een goed gevulde maag te bedenken wat ik zal gaan doen op mijn vrije vrijdagmiddag. Allerlei ideeën schoten door mijn hoofd heen en ik keurde ze allemaal af. Al die ideeën leken op werken en dat doe ik niet op een vrije vrijdagmiddag. Zelfs niet iets in het huishouden, al zag ik vanmorgen dat de wasmand aan het uitpuilen was. Tenminste, dat denk ik, want ik zag hem bijna niet meer staan met al dat wasgoed er om heen.

Iets aan de verbouwing doen is helemaal uit den boze, want dan is mijn vrije vrijdagmiddag geen vrije vrijdagmiddag meer.

Ik besloot dat ik maar eerst even met Mikey naar buiten moest. Mikey was het er helemaal mee eens en we hebben ruim een uur buiten gelopen. Alhoewel . . . Ik liep, Mikey rende dezelfde afstand minstens zes keer.

Het was inmiddels half drie en ik had nog steeds niet bedacht wat ik op mijn vrije vrijdagmiddag ga doen.

Mijn oog viel op een boek. Het boek heb ik al jaren en volgens mij heb ik hem nog nooit gelezen. Nu heb ik het sterke vermoeden dat het vannacht wel eens heel laat kan gaan worden, want het boek is erg spannend.

Dat word morgen bijkomen van mijn vrije vrijdagmiddag . . .