Zelfs met Russisch roulette ben je zekerder van de uitkomst dan bij het Nationaal Songfestival.
Laten we vooropstellen dat ik geen songfestivalliefhebber ben. En aan de andere kant ben ik wel weer zo chauvinistisch dat ik de uitslag wil weten. Alhoewel . . .
Sinds 2004 hoefde ik alleen nog maar te weten of ze tot “de hoofdact” zouden doordringen, want dat is na 2004 niet meer voorgekomen.
Maar goed, met twee van die giganten, de TROS en John de Mol, mag je toch wel iets verwachten. Maar het is over de hele linie een aanfluiting. Het valt nog het beste te vergelijken met Russische toestanden.
Iedere zanger, zangeres of popgroep, zelfs Ronnie Tober en Dries Roelvink, mocht iets opsturen. Het bleek een soort rookgordijn te zijn, want van de 6 “finalisten” komen er 5 uit de stal van John de Mol en 1 is een medewerker van de TROS. Dat kan geen toeval zijn. De TROS en John de Mol hebben niet de beste Nederlandse zangers, zangeressen of popgroep in huis.
Dan word er via een live-uitzending een loting gedaan voor de volgorde van optreden. De loting is gedaan onder het toeziend oog van een notaris. En korte tijd later heeft de TROS de uitslag daarvan alweer veranderd. Wat is het nut van een notaris dan nog?
“Het heeft met logistiek te maken.” verdedigd de TROS zich. Hoe de volgorde ook geweest is, ik heb de uitzending niet gezien, dus ook de uitslag niet, het is logistiek gezien altijd te doen. Soms kost het wat meer geld, maar de smoes dat het met logistiek heeft te maken is regelrechte onzin.
Na 2004 is Nederland niet meer tot de finale doorgedrongen. Sinds 2008 organiseert de TROS het. De resultaten werden er niet beter op. Ook de manier waarop het werd georganiseerd werd er niet beter op.
En dit jaar, voor het eerst in samenwerking met John de Mol, zijn de Russische praktijken compleet.
De TROS als Vladimir Poetin en John de Mol als Vladislav Soerkov.
Nu mag Joan Franka het gaan proberen. Als, toch nog enigszins, beginnend zangeres is ze niet slecht, maar het liedje is hopeloos. En dan staat ze daar als een indiaan.
Ik weet nog niet wat die outfit met het liedje heeft te maken, maar dat zal mij wel ontgaan zijn.
En dan komt tijdens het nummer een viertal wulpse dames in indianenkleding het podium opgehuppeld. Moeten die Joan Franka’s liedje ondersteunen? Het leid alleen maar de aandacht af. Opeens is het liedje niet belangrijk meer.
Dat indianenpak van Joan Franka is niet meer te gebruiken op het songfestival zelf. Nu is het gezien, dus niet meer verrassend.
Ik raad aan om Joan Franka en haar wulpse danseresjes in een tulpenpakje te steken. Dansend op de welbekende gele klompen en met een flinke joint in hun hand moeten ze heel ver kunnen komen.
Want zo ziet het merendeel van de wereld Nederland: tulpen, klompen, molens en hasj.
Maar laat die molen weg. Want 2 jaar geleden was de draaiorgel van Sieneke te zwaar voor het podium en volgens mijn berekeningen is een molen nog zwaarder.
Nee, dit jaar weer geen plek in de finaleshow van het songfestival. Hopelijk mogen volgend jaar echte kenners, en geen televisieomroep en een televisieprogrammamaker, gaan bepalen wie en wat naar het songfestival gaat.
Tot slot nog een paar woordjes voor Joan Franka:
Ugh, slokje vuurwater om deze blamage te vergeten?
Of een tomahawk om deze schertsvertoning te beëindigen?
Of een totempaal om de TROS en John de Mol aan vast te nagelen?
Of een tipi om je in te verschuilen voor alle negatieve reacties?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten